28 Ağustos 2018 Salı

GURBET VE HASRET






Sakin bir Görele sabahından merhaba.Kış boyunca yaz aylarının rehavetini yaşamayı umarken yolum hep yollara düştü. Bu yıl sanki hiç evimde kalamadım gibi geliyor bana. Şimdi de Görele'deyim. Annemler yıllardır baharla beraber memlekete gelip yaz aylarını burada geçiriyorlar.
Kısacık bir süre için Amerika'dan babaanne,dede ziyaretine gelen yeğenlerimi görmek için geldim yine. Yıllardır görmemiştim. Onlarla birlikte olmak çok güzel. Keşke ayrılıklar hiç olmasa.
Onlar artık birer genç kız ve ne yazık ki başka dünyaların insanları olarak büyüdüler. Hayat ne garip...
  Geleceklerini duyunca hediye arayışına girdim ancak nelerden hoşlanacaklarını bilemiyordum en sonunda birer kutu hediye etmekte karar kıldım. Halalarının el emeğiyle yapılmış bir hediyenin onları mutlu edebileceğini düşünmekle çok da iyi etmişim. Öyle sevindiler ki ben de çok sevindim.




F



  Elbette ki herkes kendi hayatını yaşıyor ancak yeğenlerime baktıkça içim sızlıyor. Bunca zamanın
birbirimizden çok uzaklarda yaşanmış olmasını yüreğim kabullenemiyor bir türlü. Üstelik onların kan bağı olan sadece biz varız ve kardeşim yani babaları, o adını anmak istemediğim hastalıkla mücadele ediyor.Gençlikte verilen bazı kararların ne kadar yanlış olabileceğini ve ailelerin bu kararlardan nasıl etkilendiğini,insana nasıl acı verebileceğini,anne babaların evlat hasretini ve çaresizliklerini görüyorum. Düşünebiliyor musunuz bu çocuklar artık Amerikalı.Anne baba Türk olsa da orada doğup büyüdüler. Orayla bağ kurdular. Evet,zahirde ve maddede güzel bir hayat yaşıyorlar ama özde kültürlerini,inançlarını hepten kaybettiler.Gelmeyi hiç düşünemiyorlar. Yarın öbür gün ne olacak?..
  Bugün yolcu edeceğiz onları. Yuvalarına uçacaklar. Kendi canlarından kimse yanlarında olmadan babalarına destek olmaya çabalayacaklar. Ve en acısı ilerleyen zamanlarda belki de burayla bağları hepten kopacak.
   Ne olur herkes kendi vatanında yaşayıp mutlu olmanın yollarını arasın.


7 yorum:

  1. Bu mevcu uzunca bir süre (3 yıl kadar falan) hem canımı yakmıştı.
    Ben de senin gibi düşünüyordum buralara ilk geldiğimizde..
    Kültürüm ne olacak ,inancımız aile bağlarımız o samimiyet o soy sülale ziyaretleri buluşmalar vs.
    Sonra baktım ki zaman içinde insan nereye giderse gitsin kendi kültürünü de taşıyor beraberinde..
    Örneğin inancımızı kalbimizde taşımakla beraber her yerde olan camiler dernekler var,buralarda buluşup müslümanlar bir araya gelebiliyor,tanışıp yen, dostluklar aynı kaderi paylaşan insanlarla bir arada olabiliyordu.
    O kadar çok insan göç ediyor ki aslında,bizim şu an bulunduğumuz muhitte örneğin Bulgaristan,Macaristan,Polonya,Arnavutluk,Sırbistan,Fas,Arabistan,Japonya,Çin gibi ülkelerden gelip yaşayan ailesiyle birlikte bir hayat süren insanlar var..
    İnsan elbette gurbette bir çok şeyi yitirmiş gibi oluyor ama bağlı kalmak gerek bir şekilde.
    Kültürüne hem bağlanmalı hemdaha çok önem vermeli,dış etkenlerden veya bulunduğu ülkenin kültür ve adetlerine her ne kadar nefse hoş gelseler bile bazen ayak uydurmamalı bilakis kendi kültürünü öyle bir sahiplenmeli ki aynı kültüre sahip insanlar da onu örnek almalı..
    Rabbim yardımcımız olsun,o iki yavrunun da kardeşinizin de inşallah.

    YanıtlaSil
  2. Hediye hakkında da bişey diyemedim,bak görüyor musun ne kadar dertlenmişsem bu konu ile ilgili:)
    Yaptıkalrın çok güzel bence de böyle bir şeyler hediye olarak vermelisin hem oraya gidince bu hediye daha da kıymetlenecektir :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle bir ruh halindeyim ki "Söylesem tesiri yok,sussam gönül razı değil."sözü sanki benim için söylenmiş. Perşembenin gelişi de çarşambadan belliymiş. Ama Yaratan "Ol!"derse olur bütün güzellikler
      Rabbim "Ol!" desin inşallah.Benim kardeşimin şifasını hayırlarla versin oradaki yaşantıları da rızasına uygun olsun.
      Hediyelerle ilgili düşüncelerin için de sağ ol. Ben de el emeğine değer verenlerdenim.

      Sil
  3. Bazen insan zorunda kalıyor ya da bırakılıyor.. Ama ben inanıyorum, ben nereye gidersem kültürüm, geleneğim de benimle geliyor..

    Yol bir şekilde çizildimi gitmek gerekiyor sanırım, kimimizin de sınavı gurbet sanırım..

    Allah bol şifa versin inşallah..
    Sevgilerimle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kendi kültürünü,geleneğini özümsemek,böyle bir bilince sahip olmak çok güzel. Tebrik ediyorum seni sevgili Ezgi. Güzel dileğin için amin diyorum. Amin ,inşallah.

      Sil
  4. İnşallah şifa müjdesi de alırız bu satırlarda. Allah Şafi ismiyle yardım etsin. Uzaklık özellikle hastalık zamanları yanında olamamak çok zordur sanırım Yaşamadım ama tahmin edebiliyorum. Seçimlerimiz de kaderimiz ancak heryer gökkubbenin altı heryerde kuluz insanız. Eğer irademizi o yönde kullandıysak şartları da değiştirme irademizi kullanmalıyız. Başaran da var tersi de. İyi ve huzurlu olsunlar siz de daha iyi hissedersiniz. El emeği bir hediyenin yeri bambaşkadır, çok da güzel olmuş.

    YanıtlaSil
  5. Dileklerin benim de gönlümden geçenler Sevgili Begonvil'im.Çok derin düşünmeyip yaratana havale etmek en hayırlısı ve doğrusu belki de.Boyadıklarımı beğenmene sevindim.

    YanıtlaSil