Uçuyorsun demek... Kanatların palazlandı. Yuvan artık sana dar. Nasıl da heyecanlısın. Daha gitmene neredeyse bir ay varken valizin yatağının ayak ucunda aldı yerini. Seçtiğin kıyafetler koltuğunun köşesinde beklerken defalarca elden geçti.
Kuşlar gibi...Bu gidiş kopuşun da başlangıcı aslında, biliyorum ki artık dönüşü yok. Bu vakte kadar hayatın bize bağlıydı, bundan sonra kendine kuracağın hayatın ilk adımlarını atacaksın hatta attın bile. Üniversitene kaydın yaptırdın. Kalacağın yurda da. On dokuz yılın son beş yılında koşa koşa, heveslerle, telaşlarla, kah umutlu kah bezgin vardığımız nokta işte bu. Sevinçli,heyecanlı, telaşlı ve meraklı... Bizden yana hüzünlü...
Sen tanımadığın ama heyecanla beklediğin yeni hayatının kapılarını açarken biz odanın kapattığın kapısını hasretini dindirmek,kokunu duymak,nefesini aramak için açacağız.
Üniversite hayatının yuvadan ayrılışın başlangıcı olduğunu annen baban
iki kuşunu yuvadan uçuralı çoktan öğrendi. Sıra sende mi serçem?
Yeni hayatında
hayırlı kapılar açsın Rabbim,iyilerle karşılaştırsın. Allah'a kul, insanlara faydalı olasın ve hayatta hangi mertebeye gelirsen gel önce "kul" olduğunu unutmayasın. Üç kardeşin en
küçüğü,evimizin yakışığı yolun açık olsun.
