ÇOK İŞİM VAR ÇOK!..

      Renklerle oynamayı seviyorum. Kanaviçe gözlerimi bir hayli yorunca kendime başka bir renkli dünya buldum. Boyama. Elime fırçamı alınca dünyayı unuttuğumu gördüm. Bu da iyi geliyor tabii ki. Yalnız bir sıkıntım var. Bana minicik bir atölye lazım. Hobi odasıyla olacak iş değil. Bir hayli karışıyor ortalık, temiz bir iş değil çünkü. Bir de hemen boyayıp bitireyim diyemiyorsun, katlar arasında beklemek gerekiyor. Yine de aklım fikrim boyamada. Teknikleri öğrenmek için epey mesai harcadım ama sanırım bir şeyler öğrendim. İstanbul, Samsun ve Rize'de dersler aldım. Nasip olursa zaman içinde iş haline getiririm belki, kim bilir?
 Son zamanlarda boyadıklarımı paylaşayım sizlerle.

           Açılışı rölyef pasta ve budak çalışılarak yenilenmiş sehpa takımı yapsın o zaman.

   
                                 
       İstanbul'da Gül Özdoğan Hoca'mla çalıştığımız kitap kutusu. Bu kutu aynı zamanda örnek bezi gibi oldu her yüzünde farklı bir teknik var. Bakın nasıl arz-ı endam ediyor.

                                                            
'
           

                   

  Takı kutusuna rölyefle boyutlu desen yapıldı ve yağlıboya eskitmeyle bitirildi. Onun da sahneden kolay kolay çekileceği yok.

         

             Bu da varak eskitme çerçevelerim. Gerçekten zorladı beni. Zar gibi varak yapraklarını    yapıştırmaya çalışmak zordu. O kadar emeğe sanki en mütevazisi de onlar gibi değil mi?

Yılların saati de yeni kıyafetini kuşandı.

                                   


                                
         Ve huzurlarınızda aynam. Baksanıza nasıl da süzüm süzüm süzülüyor.

                                

       
                                               

İşte böyle dostlar. Sanırım bir müddet daha böyle boyayacağım. Derin düşünmemenin en iyi çaresi meşguliyet. Güzel günlerde buluşmak dileğiyle hoşça kalın.