14 Kasım 2016 Pazartesi

ONLAR ERDİ MURADINA


       ONLAR  ERDİ MURADINA

        Tembel miyim neyim desem hiç kendime yakıştırasım yok. ama kabul etmeliyim ki bir üşengeçlik... bir rehavet... Tek uğraştığım şey derslere hazırlık . Neredeyse evdeki işleri de boykot ettim desem inanın. Ne kadar uzak kalınabiliyorsa o kadar uzak duruyorum.
     
        Her zaman koşuşturup duran daima bir işi olan bir bünye durmak istiyorsa bir  hikmeti vardır diyelim ve şeytanın bacağını kırmışken şöyle bir hasbıhal edelim.

         Düğünümüzü yaptık nihayet. Birkaç kelimeyle anlatmak gerekirse heyecanlı sevinçli ve çok telaşlı bir süreç. Bu süreç boyunca pek çok gelenek yerine getirildi. İşin içine girince iki insanın bir yuva kurmasının tam anlamıyla devasa ve yıpratıcı bir sektör haline geldiğini şaşırarak gördüm.Şehir hayatı, küçücük apartman daireleri insanımızı bu sektöre mahkum etmiş.En ince ve hatta  en gereksiz ayrıntısı düşünülerek  sunulan hizmet insanların beğenme duygularına hitap ediyor elbette. İrili ufaklı organizasyon şirketleri, aslında halkımızın asırlaran beri yaşattığı gelenekleri  allayıp pullayıp biraz da ithal tarzlar ekleyip yeni bir şeymiş gibi kına veya düğün yapacak olanlara sunuyor. Tabii hiç de azımsanmayacak meblağlarla. Sözün özü mevzu derin.

       Sözümüz  kesildikten sonra bohça faslıyla başladık çalışmalara. Bakın bu süreç çok heyecanlı. Güzel olsun,kullanılabilsin ,dünürlerimizi ve gelin kızımızı dostlarına  karşı mahçup etmeyelim diye elimizden geleni yapmaya çalıştık. Gelin kızımıza ve aile efradına hediyeler alındı. Gelin kızıma hazırlananların bir kısmı işte burada.

 

                       Pofuduk lifimiz. Bizim buralarda ince şişlerle püskül atmalı lifler örülür. Bayağı da ince iştir hani. Ama bu pofuduğu görünce de dayanamamıştım.
                 Havlularımız.
          Sandığımız.






               Pikemize takım seccademiz.










     
              Pikelerimiz





Mutluluk dilekleriyle  işlediğim örtüler.
Bir gün böyle bir yayın yapacağımı hiç düşünmezdim ama öyle hevesle
hazırlandılar ki paylaşmadan edemedim.

Ve mutlu son.
Nikah töreninden.


Onlar ermiş muradına...

Hep böyle el ele,yan yana saygı,sevgi ve huzurla yürüyün hayata. Rabbim hep sizinle olsun.














13 yorum:

  1. Yanıtlar
    1. Ancak dönebiliyorum. Kusura bakmayın. Teşekkür ediyorum.

      Sil
  2. Hepsi çok güzeller, sizin el emekleriniz de var. El işi, emek giren eşyalarımız ne kadar farklı bir enerji veriyor insana.. Oğlunuz ve gelininiz de çok yakışmışlar birbirlerine, mutlulukları hep artsın, daim olsun... Ne mutlu size, kendiniz gibi her şey bir tatlı huzur. Sevgilerimle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim güzel dileklerinize. Darısı sizin yavrularınıza hayırlısıyla inşallah.

      Sil
  3. Çokkkkkk mutluluklar diliyorum.
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  4. Nasıl da güzeller, insan bunları kullanmaya kıyamaz :) kanaviçeyi ayrı beğendim.
    3 foto da aynı çifte mi ait? Gelinliğin 2 eteği mi vardı?
    Bir yastıkta kocasınlar inşallah.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler,fotoğraflar oğlumla gelin kızımın. Gelinliğin iki eteği yok. Nikah kıyafeti ayrıydı. Ama eteği yine gelinlikçisine diktirildi.

      Sil
  5. Hoş geldiniz. Uğrarım tabii.Hayırlı olsun blogunuz.

    YanıtlaSil
  6. Yeni bloger olarak bloğunuzu yeni keşfettim. Ne kadar güzel şeyler hazırlamışsınız. Mutlulukla kullansınlar inşallah gençler...Ellerinize sağlık.

    YanıtlaSil
  7. Hoş geldiniz. Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim. Karınca kararınca ama itinayla hazırlandı hepsi. Blogunuzu dolaştım. Çok güzel. Sevdiğimiz şeyler de örtüşüyor. Güzel günlerde ve paylaşımlarda buluşmak dileğiyle hoşça kalın.

    YanıtlaSil
  8. Çok güzeller maşallah,bayıldım.Allah mesut etsin.İşledikleriniz de gözümden kaçmadı.Sevgiler.

    YanıtlaSil
  9. Hoş geldiniz. Teşekkür ederim. Çok geç dönebildim kusura bakmayın.

    YanıtlaSil