ELLER...
       Mutfaktaydım bütün gece. Kışlık hazırladım. Yorgun bir şekilde ama kendimce önemli işi  başarmanın huzuruyla ortaya çıkanlara şöyle bir bakarken ellerime ilişti gözüm birden ve aniden bütün benliğim sarsıldı.
      Ömrümü taşımıştı ellerim. Şu on parmak bütün hayatımı şekillendirmiş,yıllarımı bugüne taşımış. Yetmemiş çevremdekilerin ihtiyaçlarını da şekillendirip sunmuş. Hayatı kotarmış ellerim...
        Her daim işi var bu ellerin. Her daim düzen verir.
         Hayat sabaha uyandığında ortalığı toplar,evladı eşi doyurur. Fırsat bulduysa iki lokmayla  da kendi nefsine hizmet eder.   Kıyafetleri giydirir. Evi barkı toparlar tertip düzenin huzurunu verir.  Kışlıkları hazırlar emek emek mutfağı şenlendirir.Tebeşir tutar  zihinleri hareketlendirir.
        Evladın saçını okşar bu eller, güven verir.
        Ve duaya açılır ellerim ruhu serinletir.
        Rabbim, şükürler olsun sana verdiğin iki el ile dünyayı taşıttın bana.
       
         "Eller, hepsi de beşer tane parmaktan,
           Eller,türlü türlü...Yaşamaktan."(Ziya Osman Saba,)