DİREN EY KALBİM!
Evlerimizin baş köşesinde televizyonlar...Hayat pek de coşkulu, neşeler yerinde, eğlence gırla. Sanırsın canlar yitmemiş ,sevilenler en beklenmedik zamanlarda kahpe pusularla toprağa girmemiş,memleket hainlerle yüz yüze gelmemiş. Ne zaman kaybettik değerlerimizi? Ne zaman bir iki "vah"tan sonra döner oduk arkamızı acılara?
Ruhum dinginlik istiyor...Ben de, gözlerimi kapatıp yurt acılarımı bir sazlığın sakinliğinde sağaltmak...
Bu resimler başka bir konu için çekilmişti ama yüreğim kanıyor.
Ruhum yaralarını sağaltmak istiyor. Bir su başında...
Bir sazlığın koynunda ağlaya ağlaya,yana yana , kanaya kanaya
sağaltmak...
Yüreğimde şairin mısraları...
"Diren! Ey kalbim
Diren! Hayasızlığa
Namussuzluğa
Diren! Kötüye
Çirkine, yanlışa
Diren! Yenilme"
