7 Ocak 2017 Cumartesi



       
        GÜNEŞLİ BİR KIŞ GÜNÜ
        Kar,kış,kıyamet İstanbul'u esir almış. Bizse özledik kışı. Hele çocuklar...Hasretle bekliyorlar ama nafile. Bugün de pırıl pırıl bir sabaha uyandık.

İkinci parçasını tamamlamaya uğraştığım
İşlememle  merhaba diyeyim bu sabah size. Bu resmi kış gelmeden çekmiştim. Nerdeyse aynen duruyor hala.Bitse de bir görsem bari. Gözler iyice yoruldu artık. İşlere ara verince de iyi olmuyor. Hele de böyle sabır ve göz gerektiriyorsa.
Bu ilk parçası örtümün. Sehpa için işlemiştim.
Bu da son hali. Eh"Yazı vaaar ,kışı var; evecek ne işi var."derdi anneannem. Acele edecek ne işi var(!) biter inşallah.
Bazen bunaltsa da hayatımızı renklendiriyor bu uğraşlar. Tıpkı çiçekler gibi.
Aldığım son begonvilim beni sevindirdi. Daha yeni döktü çiçeklerini. En son çektiğim resimleriyle hoşça kalın diyelim sizlere.
                    


12 yorum:

  1. Bu dünya tatlısı yayını kızımı alıp eve gelince okuyacağım 💕

    YanıtlaSil
  2. Harika olmuş... Ellerinize sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş geldiniz.Hayata renk katan küçük dokunuşlar bunlar.

      Sil
  3. Sevgili ablam...zamanı var demek ki herşeyin,bitecek zamanı gelince acele etme gayret et sen...begonvili yaralar içimi hangi begonvili sevdiysem yaraladı ama güzel çiçektir üzerindeki kafeler de çok hoş durmuş..huzurun olsun ablam gerisi olacak inşallah..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ömür gibi. Bunlar da biter bir gün. Ama ömürleri bizimkinden fazla. Belki bu kubbede bir hoş seda olarak kalırlar epey zaman bizden sonra...

      Sil
  4. Çok güzel olmuş. Bayılıyorum kanaviçeye ama pek sabrım yok benim.Eskiden seyrek de olsa yapardım.Kolay gelsin:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Uzun zamanlar boyunca bırakmıştım ben de sabırsızlığımdan. İnsan yaş aldıkça sabrı artıyor galiba. Rahmetli Cihan Hanım'ın blogunda gördükçe yeniden heveslendim. Minik minik işlerle başladım tekrar. Ancak çalışırken büyük işlere girişmek pek bana göre değilmiş.

      Sil
  5. El emeği göz nuru boşa denmemiş, işlerken neler katıyor insan kim bilir? Belki ilmekten çok düşünce girmiştir kumaşa, sadece sizin bildiği. İşte ilmek ve nakışlara bunlar hapsedildiği için terapi deniyor her halde. Begonvil çok kendimi bulduğum bir çiçek balkonda ve Karadeniz ikliminde ancak bir tatlı huzurla böyle güzel olur.(Çiçekler yaralamaz, adı sevgi olan ise hiç yaralamaz/yaralamamalı nefsimizden bileceğiz şer ya da kötü gördüklerimizi. Kalben mutmain miyiz nefsin aldatmasına kanmadan gayrısı bizi aşar artık. Seven vazgeçmez seven kırmaz/kırılmaZ. Bu satırlarI da Değmesin Yağlı Boya nın yorumunu okuyunca gönlümden geçti yazdım..) Yazılarınızı takip etmez miyim? Bir defa sayfada teknik bir sorun vardı belki yorum gitmedi hatta bir yazınız başka bir sayfaya yönlendiriyordu. Sitem sevgiden gelir benim de muhabbetim aynı, can-ı gönülden sevgilerimi gönderiyorum..

    YanıtlaSil
  6. Begonvili ilk komşunun bahçesinde görmüştüm. Mor renkteydi. Kışın üzerini poşetlerle sarıyordu. Neredeyse üst kata uzanmıştı. Saksıda olabileceğini hiç sanmazdım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş geldiniz. Begonvil çok sevdiğim bir çiçek. Balkonumu çiril çiçek sarmasını istiyorum. olur inşallah.

      Sil
    2. İnşaallah. Bizim balkonda da asma var. Daha çok küçük. Üzüm beklentim yok ama ben de balkonun demirini sarmasını hayal ediyorum yemyeşil.

      Sil
  7. Sizin asmanızın da gönlünüzr göre büyüyüp serpilmesini diliyorum.

    YanıtlaSil